Bezoek (yes!), schietpartij, schimmel en vooral leuke dingen!

Hé hallo! 

Bijna elke dag heb ik de vraag gekregen of ik al mijn nieuwe blog had geschreven. Op dit moment zijn namelijk mijn zus (Britta), neef (Leroy) en vriendin  (Fabiola) op bezoek: onwijs fijn en gezellig! Leroy wilde graag in de blog voorkomen, dus bij deze Leroy, your moment of fame. De afgelopen twee weken zijn echt voorbij gevlogen. Super lang heb ik naar het moment uitgekeken dat ik ze hier op 'mijn' eiland, op mocht halen. En wat waren de afgelopen weken fijn! Ik zal jullie een aantal highlights proberen te geven. 

Om maar te beginnen met vandaag, onwijs moe en uitgeput ligt iedereen om 21.30 op bed: we zijn namelijk naar Klein Curacao geweest. Poeh, wat was dit een paradijs zeg. Een parelwit strand met een azuurblauwe zee, echt alleen maar genieten. De dag begon wat ongelukkig omdat iedereen zich had verslapen behalve Leroy. 07.30 moesten we vertrekken vanaf huis en Leroy vond het maar wat vreemd dat we om 07.15 nog niks hadden gezegd in onze whatsapp groep dus die kwam ons even wakker maken. Eindstand kreeg Leroy een aantal boze blikken van on-uitgeslapen vrouwen naar zijn hoofd en hebben we de heenreis op de boot nog een klein powernapje gemaakt. Na een heerlijke dag vol snorkelavonturen, zonnen en verbrandde lichaamsdelen gaan we vanavond (o zo verstandig) vroeg naar bed. 

De energie begint namelijk een beetje op te raken. Nogmaals, het waren fantastische weken maar je doet zo onwijs veel omdat je ze alle leuke dingen van het eiland wil laten zien. We hebben zoal de Christoffelberg beklommen, de mooiste stranden bezocht, lekker gegeten, feestjes meegepakt en vooral heel veel genoten van elkaar. Ik in ieder geval wel van hun! De tijd is veel te snel te gaan en ik zie vanaf dag 1 dat ze hier aankwamen al op tegen het afscheid van aanstaande woensdag. Ik denk dat foto's meer spreken dan dat ik alle dagen van de afgelopen twee weken ga uitschrijven. Daarom heb ik er wat foto's aan toegevoegd. 

Mijn moeder appte mij een aantal dagen geleden met een tip: of ik wat meer over mijn studie wil schrijven. Nou mam, deze is voor jou. Ik ben natuurlijk naar Curacao gekomen om hier mijn minor in te vullen. Ik wist van tevoren dat dit totaal anders ging worden dan in Nederland, wat ook super logisch is. De studie lijkt toch pittiger dan verwacht en we hebben veel contacturen (lesuren). Gemiddeld 3 à 4 keer zoveel dan minoren in Nederland. Gelukkig kan je deze zelf invullen doordat ze gebruik maken van 4 verschillende roosters. Voor sommige is/zijn de studie/een aantal vakken zo lastig dat zij hebben besloten om terug naar Nederland te gaan. Dit omdat zij het toch niet leuk vinden/te moeilijk, etc. Veel mensen denken dat studenten op Curacao 24/7 relaxen: dit is niet zo. De stagiaires moeten aanpoten om hun uren te maken (ze zijn hier best streng als je bijvoorbeeld ziek bent) en ik ben ook vaak bezig met school. Je ziet of hoort ook best vaak voorbij komen dat studenten eerder naar huis gaan dan gepland. Het is een onwijs leuk eiland waar je elke dag/avond wat kan doen maar je moet niet vergeten dat je hierheen bent gekomen met een doel. Mijn tentamens vinden eind April plaats. Zodra mijn bezoek weg is zal ik ook veel aan het leren zijn omdat ik ze echt in 1 keer wil halen. Als ik mijn tentamens in 1 keer haal ben ik eind mei klaar en dan vind ik het ook prima geweest. Het hele eiland heb ik dan bezocht en de tofste dingen meegemaakt. Ik hoop dat je nu tevreden bent, mam. 

Een weekje terug alweer werd ik wakker met bezorgde berichtjes over een schietpartij in Curacao met vier doden. Na wat berichten te hebben gelezen werd het me duidelijk dat er bij een snack(waar je de hele dag en nacht drinken/eten/van alles en nog wat kan halen) vier personen waren neergeschoten vanuit een auto. Deze snack ligt ongeveer op 5 minuten rij afstand van mijn huis. Wat ik nu ga zeggen klinkt misschien gek maar zodra je hier een tijdje woont kijk je daar niet gek van op. Het is en blijft een (licht) crimineel eiland. Alsnog is het natuurlijk niet normaal en onwijs sneu voor de betrokkenen/nabestaanden. 

Al een aantal weken loop ik rond met witte vlekjes op mijn gezicht en rug. Het begon met 2 witte vlekjes maar inmiddels staat de halve wereldkaart op mijn lichaam getekend in de vorm van, jawel, schimmel. In eerste instantie klinkt dat natuurlijk echt vies maar bijna iedereen die hier voor langere tijd zit, krijgt dit. Ze zeggen dat het door de zon komt, afijn, die hebben we hier gelukkig amper #not. Nu moet ik dus, 7 dagen lang, een heel vies spulletje genaamd sunsel op mijn lichaam (EN HAAR!) smeren en laten intrekken. Prima zou je denken, maar dit spul is echt een aanslag op je neus. Als je het er niet goed afwast stink je echt onwijs erg. 

Er is nog onwijs veel te vertellen maar helaas vallen mijn ogen bijna dicht: bedtijd. Ik hoop dat jullie het weer leuk vonden om alles te lezen!

Ayo en tot snel!